ΤΟ ΠΥΛΩΡΙΟΝ ΒΟΪΟΥ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ(29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
2015-08-28 23:12
Ο Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος γεννήθηκε από τον ιερέα Ζαχαρία και την
Ελισάβετ. Μέχρι τα 30 του χρόνια έζησε ζωή ασκητική στην έρημο, η
οποία ήταν αφιερωμένη στην προσευχή και την πνευματική
ολοκλήρωση. Τα ρούχα του ήταν από τρίχες καμήλας και στην μέση
του φορούσε δερμάτινη ζώνη, ενώ την τροφή του αποτελούσαν
βλαστάρια χόρτων και άγριο μέλι.
Με την άσκηση και την αρετή απέκτησε όλα τα προσόντα του
επιβλητικού και διαπρυσίου κήρυκα του Θείου λόγου. Καυτηρίαζε τη
φαρισαϊκή, αλαζονική έπαρση και την ψυχική σκληρότητα. Η
διδασκαλία του, που συνοψίζεται στη γνωστή φράση μετανοείτε,
ήγγικε γαρ η βασιλεία των Ουρανών, ήταν ουσιαστικά η προετοιμασία
της έλευσης του Ιησού Χριστού. Αξιώθηκε μάλιστα να βαπτίσει το
Χριστό, τον Υιό του Θεού.
Ο Ιωάννης έλεγχε με δριμύτητα τον τοπικό άρχοντα της Ιουδαίας για
την ανήθικη σχέση του με την γυναίκα του αδελφού του με
αποτέλεσμα να συλληφθεί και να αποκεφαλιστεί. Το άγιο σώμα του
ενταφιάστηκε με τιμές από τους μαθητές του και συγκαταλέχθηκε στην
χορεία των μεγάλων Αγίων της Εκκλησίας μας.
Οι γιορτές του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου είναι οι εξής :
1. Σύλληψις του Τιμίου Προδρόμου – 23 Σεπτεμβρίου
2. Σύναξις του Τιμίου Προδρόμου – 7 Ιανουαρίου
3. Α΄ και Β΄ εύρεσις της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 24 Φεβρουαρίου
4. Γ΄ σχέσις Τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 25 Μαΐου
5. Το Γενέσιον του Τιμίου Προδρόμου – 24 Ιουνίου
6. Αποτομή της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 29 Αυγούστου
Απολυτίκιον. Ήχος β΄
Μνήμη δικαίου μετ΄ εγκωμίων, σοί δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε,
ανεδείχθης γαρ όντως και προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι
κατηξιώθεις τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και
τοις εν άδη Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και
παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. α΄.
Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονε τις θεϊκή, ίνα και τοις εν άδη, του
Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν, Θρηνείτω ούν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα, ού νόμον
γάρ τον του Θεού, ού ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ΄ επίπλαστον πρόσκαιρον.
25 Μαϊου
Η ΤΡΙΤΗ ΕΥΡΕΣΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
"Ως θείον θησαύρισμα έγκεκρυμμένον τη γη". Πράγματι, ή τιμία κεφαλή του Βαπτιστή
Ιωάννη, ενώ ήταν πολλά χρόνια κρυμμένη, τώρα φάνηκε μέσα στη γη, όπως διακρίνεται ό
χρυσός από τα άλλα κοινά μέταλλα. Όμως, δεν ήταν κλεισμένη μέσα σε ειδική στάμνα
όπως πρώτα, αλλά βρισκόταν μέσα σε άργυρό αγγείο και σε τόπο Ιερό. Ή εύρεση αυτή
έγινε από κάποιο ιερέα στα Κόμανα της Καππαδοκίας. Από εκεί μετακόμισαν το Ιερό
λείψανο στην Κωνσταντινούπολη, όπου ή υποδοχή έγινε με μεγάλη επισημότητα. Ό τότε
πιστότατος βασιλιάς και ό Πατριάρχης με όλο τον ορθόδοξο λαό, υποδέχθηκαν με πολλή
χαρά την τιμία κεφαλή του Προδρόμου. Έπειτα, με ευλάβεια την προσκύνησαν και την
τοποθέτησαν σε τόπο Ιερό. Έτσι, επαληθεύεται ό λόγος του ψαλμωδού Δαυίδ: "Φυλάσσει
Κύριος πάντα τα οστά αυτών, εν εξ αυτών ου συντριβήσεται"1. Ό Κύριος, δηλαδή,
φυλάσσει όλα τα οστά των δικαίων, και ούτε ένα από αυτά δε θα συντριβεί.
1. Ψαλμός λγ' 21.
Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείον θησαύρισμα, έγκεκρυμμένον τη γη, Χριστός απεκάλυψε, την Κεφαλήν σου ημίν,
Προφήτα και Πρόδρομε· πάντες ουν συνελθόντες, εν τη ταύτη εύρέσει, άσμασι θεηγόροις,
τον Σωτήρα ύμνούμεν, τον σώζοντα ημάς εκ φθοράς, ταις ίκεσίαις σου.
ΠΥΛΩΡΙΟΝ ΒΟΪΟΥ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ.
Η Ίδρυση του χωρίου φτάνει μέχρι τα βυζαντινά χρόνια,το μαρτυρά αυτό και
το ίδιο το όνομα του χωριου,που είναι καθαρά ελληνικό.
το ίδιο το όνομα του χωριου,που είναι καθαρά ελληνικό.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι κάτοικοι του εξισλαμίστηκαν,αλλά το όνομα του χωριού δεν το άλλαξαν,Πυλωρι λέγονταν και τότε,έτσι έμεινε μέχρι και σήμερα.
Οι Βαλαάδες,όπως χαρακτηριστικά έλεγαν τους εξισλαμισμένους κατοίκους
των χωριών της περιοχής μας,έμειναν στο χωριό μέχρι και την ανταλλαγή των
πληθυσμών το 1922.Εκείνη την περίοδο,πριν την ανταλλαγή,έμεναν στο
Πυλωρί,80 οικογένειες Βαλαάδων και έφτανε οι δύναμη του χωριού στα 400
περίπου άτομα.
των χωριών της περιοχής μας,έμειναν στο χωριό μέχρι και την ανταλλαγή των
πληθυσμών το 1922.Εκείνη την περίοδο,πριν την ανταλλαγή,έμεναν στο
Πυλωρί,80 οικογένειες Βαλαάδων και έφτανε οι δύναμη του χωριού στα 400
περίπου άτομα.
Θεωρούνταν από της σχετικά μεγαλύτερες κοινότητες της
τότε επαρχίας Ανασελίτσας. Οι κάτοικοι του αν και εξισλαμισμένοι είχαν σαν
μητρική τους γλώσσα την ελληνική.
τότε επαρχίας Ανασελίτσας. Οι κάτοικοι του αν και εξισλαμισμένοι είχαν σαν
μητρική τους γλώσσα την ελληνική.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι κάτοικοι του
χωριού εκείνη την περίοδο,ήταν η κακή κατάσταση του δρόμου,τόσο μέσα
στο χωριό,αλλά και στον κεντρικό που οδηγούσε και οδηγεί στο Τσοτύλι.
χωριού εκείνη την περίοδο,ήταν η κακή κατάσταση του δρόμου,τόσο μέσα
στο χωριό,αλλά και στον κεντρικό που οδηγούσε και οδηγεί στο Τσοτύλι.
Από το Πυλωρί διέρχονταν οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών,αλλά και από
τα χωριά της περιοχής των Γρεβενών,για να πάνε στην αγορά του
Τσοτυλίου.Τα προβλήματα εξαιτίας του δρόμου μεγάλα,κυρίως κατά την
διάρκεια του χειμώνα ,που οι ταξιδιώτες προς το Τσοτύλι περνούσαν με τα
ζωντανά τους εκείνη την εποχή.
τα χωριά της περιοχής των Γρεβενών,για να πάνε στην αγορά του
Τσοτυλίου.Τα προβλήματα εξαιτίας του δρόμου μεγάλα,κυρίως κατά την
διάρκεια του χειμώνα ,που οι ταξιδιώτες προς το Τσοτύλι περνούσαν με τα
ζωντανά τους εκείνη την εποχή.
Εκείνη τη περίοδο είχε εφαρμοστεί ο νόμος της προσωπικής εργασίας τεσσάρων ημερών των κατοίκων των χωριών για την εκτέλεση των διάφορων κοινοτικών έργων,από το ελληνικό κράτος.
Στο Πυλώρι επειδή η όλη κατάσταση που αφορούσε τον δρόμο,ήταν επείγουσα
αλλά και αναγκαία κρίθηκε ότι θα έπρεπε να εργαστούν οι κάτοικοι του
χωριού για 8 ήμερες,για να τελειώσουν τον δρόμο όσο το δυνατών πιο
γρήγορα,πριν έρθει ο επόμενος χειμώνας.
αλλά και αναγκαία κρίθηκε ότι θα έπρεπε να εργαστούν οι κάτοικοι του
χωριού για 8 ήμερες,για να τελειώσουν τον δρόμο όσο το δυνατών πιο
γρήγορα,πριν έρθει ο επόμενος χειμώνας.
Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών ήρθαν και κατοίκησαν στο χωριό
πρόσφυγες κυρίως από την περιοχή της Οινόης του Πόντου και από άλλες περιοχές.Τα πρώτα χρόνια
της προσφυγιάς δύσκολα,αλλά οι νέοι κάτοικοι του χωριού με την επιμονή και
την εργατικότητα τους έκαναν το Πυλωρί,ένα από τα παραγωγικά χωρία της
περιοχής.
πρόσφυγες κυρίως από την περιοχή της Οινόης του Πόντου και από άλλες περιοχές.Τα πρώτα χρόνια
της προσφυγιάς δύσκολα,αλλά οι νέοι κάτοικοι του χωριού με την επιμονή και
την εργατικότητα τους έκαναν το Πυλωρί,ένα από τα παραγωγικά χωρία της
περιοχής.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ
ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Όταν ζούσαν στο χωρίο οι Βαλαάδες στο χωριό, είχαν στην πλατεία το τζαμί και
δίπλα το σχολείο.Οι καινούργιοι κάτοικοι του χωριού αρχικά είχαν χρησιμοποιήσει
το χώρο που υπήρχε το τζαμί για να εκκλησιάζονται και για σχολείο.Στο κάτω μέρος
του κτηρίου ήταν η εκκλησία και στο επάνω πάτωμα ήταν το σχολείο.
δίπλα το σχολείο.Οι καινούργιοι κάτοικοι του χωριού αρχικά είχαν χρησιμοποιήσει
το χώρο που υπήρχε το τζαμί για να εκκλησιάζονται και για σχολείο.Στο κάτω μέρος
του κτηρίου ήταν η εκκλησία και στο επάνω πάτωμα ήταν το σχολείο.
Όταν πέρασαν τα πρώτα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς και το χωριό άρχισε σιγά σιγά
να αναπτύσσεται,αποφασίστηκε από τους χωριανούς το χτίσιμο καινούριας
εκκλησίας που κοσμεί μέχρι και σήμερα την πλατεία του χωριού,και είναι
αφιερωμένη στην Αποτομή της Κεφαλής Του Ιωάννου του Προδρόμου.
να αναπτύσσεται,αποφασίστηκε από τους χωριανούς το χτίσιμο καινούριας
εκκλησίας που κοσμεί μέχρι και σήμερα την πλατεία του χωριού,και είναι
αφιερωμένη στην Αποτομή της Κεφαλής Του Ιωάννου του Προδρόμου.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι του χωρίου σήμερα θυμούνται,το χτίσιμο της
εκκλησίας και την εθελοντική εργασία που πρόσφερε ο κάθε ένας από την μεριά
του.Η εκκλησία πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου ήμερα που τιμάτε από την εκκλησία
η Αποτομή Της Τιμίας Κεφαλής Του Ιωάννου Του Προδρόμου,και είναι ημέρα
νηστείας.
εκκλησίας και την εθελοντική εργασία που πρόσφερε ο κάθε ένας από την μεριά
του.Η εκκλησία πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου ήμερα που τιμάτε από την εκκλησία
η Αποτομή Της Τιμίας Κεφαλής Του Ιωάννου Του Προδρόμου,και είναι ημέρα
νηστείας.
Ο ναός έχει ανακαινισθεί τα τελευταία χρόνια και έχει αγιογραφηθεί με την ευγενή
προσφορά όλων των κατοίκων του χωριού. Επίσης οι κάτοικοι του χωριού όταν
τελειώσει ο θερισμός από τα χωράφια νοικιάζουν τα θερισμένα χωράφια τους σε
κάποιους κτηνοτρόφους για να βοσκούν τα κοπάδια τους μέχρι να τα οργώσουν και
να τα ξανά καλλιεργήσουν για την επόμενη χρονιά,και το αντίτιμο που εισπράττουν
από το ενοίκιο το προσφέρουν στην εκκλησία του χωριού τους για να καλυφθούν οι
όποιες ανάγκες προκύπτουν για την συντήρησή της.
προσφορά όλων των κατοίκων του χωριού. Επίσης οι κάτοικοι του χωριού όταν
τελειώσει ο θερισμός από τα χωράφια νοικιάζουν τα θερισμένα χωράφια τους σε
κάποιους κτηνοτρόφους για να βοσκούν τα κοπάδια τους μέχρι να τα οργώσουν και
να τα ξανά καλλιεργήσουν για την επόμενη χρονιά,και το αντίτιμο που εισπράττουν
από το ενοίκιο το προσφέρουν στην εκκλησία του χωριού τους για να καλυφθούν οι
όποιες ανάγκες προκύπτουν για την συντήρησή της.
Το σχολείο χτίστηκε την μετά το 1950 και λειτούργησε μέχρι και της αρχές του
1980.
1980.
Ιωάννης ο Πρόδρομος
Ο Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος γεννήθηκε από τον ιερέα Ζαχαρία και τηνΕλισάβετ. Μέχρι τα 30 του χρόνια έζησε ζωή ασκητική στην έρημο, η
οποία ήταν αφιερωμένη στην προσευχή και την πνευματική
ολοκλήρωση. Τα ρούχα του ήταν από τρίχες καμήλας και στην μέση
του φορούσε δερμάτινη ζώνη, ενώ την τροφή του αποτελούσαν
βλαστάρια χόρτων και άγριο μέλι.
Με την άσκηση και την αρετή απέκτησε όλα τα προσόντα του
επιβλητικού και διαπρυσίου κήρυκα του Θείου λόγου. Καυτηρίαζε τη
φαρισαϊκή, αλαζονική έπαρση και την ψυχική σκληρότητα. Η
διδασκαλία του, που συνοψίζεται στη γνωστή φράση μετανοείτε,
ήγγικε γαρ η βασιλεία των Ουρανών, ήταν ουσιαστικά η προετοιμασία
της έλευσης του Ιησού Χριστού. Αξιώθηκε μάλιστα να βαπτίσει το
Χριστό, τον Υιό του Θεού.
Ο Ιωάννης έλεγχε με δριμύτητα τον τοπικό άρχοντα της Ιουδαίας για
την ανήθικη σχέση του με την γυναίκα του αδελφού του με
αποτέλεσμα να συλληφθεί και να αποκεφαλιστεί. Το άγιο σώμα του
ενταφιάστηκε με τιμές από τους μαθητές του και συγκαταλέχθηκε στην
χορεία των μεγάλων Αγίων της Εκκλησίας μας.
Οι γιορτές του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου είναι οι εξής :
1. Σύλληψις του Τιμίου Προδρόμου – 23 Σεπτεμβρίου
2. Σύναξις του Τιμίου Προδρόμου – 7 Ιανουαρίου
3. Α΄ και Β΄ εύρεσις της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 24 Φεβρουαρίου
4. Γ΄ σχέσις Τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 25 Μαΐου
5. Το Γενέσιον του Τιμίου Προδρόμου – 24 Ιουνίου
6. Αποτομή της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου – 29 Αυγούστου
Απολυτίκιον. Ήχος β΄
Μνήμη δικαίου μετ΄ εγκωμίων, σοί δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε,
ανεδείχθης γαρ όντως και προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι
κατηξιώθεις τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και
τοις εν άδη Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και
παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. α΄.
Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονε τις θεϊκή, ίνα και τοις εν άδη, του
Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν, Θρηνείτω ούν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα, ού νόμον
γάρ τον του Θεού, ού ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ΄ επίπλαστον πρόσκαιρον.
25 Μαϊου
Η ΤΡΙΤΗ ΕΥΡΕΣΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
"Ως θείον θησαύρισμα έγκεκρυμμένον τη γη". Πράγματι, ή τιμία κεφαλή του Βαπτιστή
Ιωάννη, ενώ ήταν πολλά χρόνια κρυμμένη, τώρα φάνηκε μέσα στη γη, όπως διακρίνεται ό
χρυσός από τα άλλα κοινά μέταλλα. Όμως, δεν ήταν κλεισμένη μέσα σε ειδική στάμνα
όπως πρώτα, αλλά βρισκόταν μέσα σε άργυρό αγγείο και σε τόπο Ιερό. Ή εύρεση αυτή
έγινε από κάποιο ιερέα στα Κόμανα της Καππαδοκίας. Από εκεί μετακόμισαν το Ιερό
λείψανο στην Κωνσταντινούπολη, όπου ή υποδοχή έγινε με μεγάλη επισημότητα. Ό τότε
πιστότατος βασιλιάς και ό Πατριάρχης με όλο τον ορθόδοξο λαό, υποδέχθηκαν με πολλή
χαρά την τιμία κεφαλή του Προδρόμου. Έπειτα, με ευλάβεια την προσκύνησαν και την
τοποθέτησαν σε τόπο Ιερό. Έτσι, επαληθεύεται ό λόγος του ψαλμωδού Δαυίδ: "Φυλάσσει
Κύριος πάντα τα οστά αυτών, εν εξ αυτών ου συντριβήσεται"1. Ό Κύριος, δηλαδή,
φυλάσσει όλα τα οστά των δικαίων, και ούτε ένα από αυτά δε θα συντριβεί.
1. Ψαλμός λγ' 21.
Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείον θησαύρισμα, έγκεκρυμμένον τη γη, Χριστός απεκάλυψε, την Κεφαλήν σου ημίν,
Προφήτα και Πρόδρομε· πάντες ουν συνελθόντες, εν τη ταύτη εύρέσει, άσμασι θεηγόροις,
τον Σωτήρα ύμνούμεν, τον σώζοντα ημάς εκ φθοράς, ταις ίκεσίαις σου.
29 Αυγούστου – Η Αποτομή της κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του
Προδρόμου – Υμνολογική εκλογή.
«Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο
οποίος ακόμη ζει». Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις
διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, και της παράνομης συζύγου του
Ηρωδιάδος, η οποία ήταν γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.
Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε.
Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην
κόρη της Ηρωδιάδος, Σαλώμη, ό,τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της. Τότε η
αιμοβόρος Ηρωδιάδα είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Προδρόμου.
Πράγμα που τελικά έγινε.
Έτσι ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρος, θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους
όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς,
ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.
Η Εκκλησία εορτάζει την αποτομή της κεφαλής του Προδρόμου την 29η Αυγούστου.
Υμνολογική εκλογή.
Απολυτίκιον. Ήχος β’.
Μνήμη Δικαίου μετ’ εγκωμίων» σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε»
ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιό¬τερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι
κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων, ευηγγελίσω και
τοις εν Άδη, θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και
παρέχοντα ημίν, το μέγα έλεος.
Εχει γραφεί ότι η μνήμη του δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια. Σε σένα όμως θα αρκέσει η
μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε. Γιατί αναδείχθηκες ο πιο σεβαστός ανάμεσα στους
προφήτες, αφού αξιώθηκες του μοναδικού προνομίου, να βαπτίσεις δηλ. στα ρείθρα του
Ιορδάνη αυτόν που εκήρυττες. Ετσι αφού αγωνίσθηκες για την αλήθεια μέχρι τον
μαρτυρικό θάνατο, με χαρά εκήρυξες το ευαγγέλιο και στον Αδη, ότι δηλαδή ο Θεός
φανερώθηκε στη γη με ανθρώπινη σάρκα, και σηκώνει, και συγχωρεί τις αμαρτίες του
κόσμου, και μας χαρίζει το μέγα Του έλεος.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Μετά την α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’.
Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον μεσίτην συμφώνως νόμου και χάριτος, οι πιστοί συνελθόντες ανευφημήσωμεν’ ότι
μετάνοιαν ημίν προεκήρυξε, και Ηρώδην εμ¬φανώς, στηλιτεύσας ευθαρσώς, την κάραν
αυτού ετμήθη’ και άρτι ζών μετ’ Αγγέλων, Χριστώ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.
Προδρόμου – Υμνολογική εκλογή.
«Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο
οποίος ακόμη ζει». Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις
διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, και της παράνομης συζύγου του
Ηρωδιάδος, η οποία ήταν γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.
Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε.
Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην
κόρη της Ηρωδιάδος, Σαλώμη, ό,τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της. Τότε η
αιμοβόρος Ηρωδιάδα είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Προδρόμου.
Πράγμα που τελικά έγινε.
Έτσι ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρος, θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους
όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς,
ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.
Η Εκκλησία εορτάζει την αποτομή της κεφαλής του Προδρόμου την 29η Αυγούστου.
Υμνολογική εκλογή.
Απολυτίκιον. Ήχος β’.
Μνήμη Δικαίου μετ’ εγκωμίων» σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε»
ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιό¬τερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι
κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων, ευηγγελίσω και
τοις εν Άδη, θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και
παρέχοντα ημίν, το μέγα έλεος.
Εχει γραφεί ότι η μνήμη του δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια. Σε σένα όμως θα αρκέσει η
μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε. Γιατί αναδείχθηκες ο πιο σεβαστός ανάμεσα στους
προφήτες, αφού αξιώθηκες του μοναδικού προνομίου, να βαπτίσεις δηλ. στα ρείθρα του
Ιορδάνη αυτόν που εκήρυττες. Ετσι αφού αγωνίσθηκες για την αλήθεια μέχρι τον
μαρτυρικό θάνατο, με χαρά εκήρυξες το ευαγγέλιο και στον Αδη, ότι δηλαδή ο Θεός
φανερώθηκε στη γη με ανθρώπινη σάρκα, και σηκώνει, και συγχωρεί τις αμαρτίες του
κόσμου, και μας χαρίζει το μέγα Του έλεος.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Μετά την α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’.
Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον μεσίτην συμφώνως νόμου και χάριτος, οι πιστοί συνελθόντες ανευφημήσωμεν’ ότι
μετάνοιαν ημίν προεκήρυξε, και Ηρώδην εμ¬φανώς, στηλιτεύσας ευθαρσώς, την κάραν
αυτού ετμήθη’ και άρτι ζών μετ’ Αγγέλων, Χριστώ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.
Αυτόν που χωρίς σύγκρουση καμμιά υπήρξε ανάμεσα στο νόμο του Μωυσή και στο
ευαγγέλιο του Χριστού, που έφερνε τη Χάρη στον κόσμο, ελάτε οι πιστοί να τον τιμήσουμε
με ύμνους, αφού συγκεντρωθούμε, γιατί προ Χριστού κήρυξε την μετάνοια. Έτσι αφού
φανερά έλεγξε τον Ηρώδη με θάρρος, αποκεφαλίσθηκε. Και τώρα μάλλιστα, ζώντας
ανάμεσα στους αγγέλους, πρεσβεύει στο Χριστό για τη σωτηρία μας.
Μετά την β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον εκ μήτρας Προφήτην αναδειχθέντα ημίν, και εκ στείρας φω¬στήρα τη οικουμένη
φαιδρώς, προελθόντα εν ωδαίς ανυμνήσωμεν, του Χριστού τον Βαπτιστήν, και νικηφόρον
αθλητήν, τον Πρόδρομον Ιωάννην’ πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Αυτόν που από τη μήτρα φανερώθηκε σε μας σαν προφήτης, αφού εσκίρτησε μόλις
κατάλαβε τον Χριστό, και σαν αστέρι λαμπρό για την οικουμένη προήλθε από την στείρα
Ελισαβετ, με χαρά ας τον ανυμνήσουμε με ψαλμούς, δηλαδή τον βαπτιστή του Χριστού
και νικηφόρο αθλητή, τον πρόδρομο Ιωάννη, διότι πρεσβεύει στον Κύριο να ελεήσει τις
ψυχές μας.
Μετά δε τον Πολυέλεον, Κάθισμα. Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Εκ της στείρας εκλάμψας ψήφω θεού, και δεσμά διαρρήξας γλώσσης πατρός, έδειξας τον
ήλιον, εωσφόρον αυγάζοντα’ και λαοίς εν ερήμω, τον Κτίστην εκήρυξας, τον Αμνόν τον
αίροντα, του κόσμου τα πταίσματα» όθεν και προς ζήλον, βασιλέα ελέγξας, την ένδοξον
κάραν σου, απετμήθης αοίδιμε, Ιωάννη πανεύφημε. Πρέ¬σβευε Χριστώ τω θεώ, των
πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την Αγίαν μνήμην σου.
Αφού με απόφαση του Θεού έλαμψες σαν αστέρι από τη στείρα Ελισάβετ, και έσπασες τα
δεσμά της γλώσσας του πατέρα σου Ζαχαρία, έδειξες τον Ηλιο Χριστό να ανατέλλει σαν
τον Εωσφόρο το πρωί, και στο λαό στην έρημο κήρυξες τον Κτίστη, ως Αμνό που σηκώνει
τις αμαρτίες του κόσμου. ΚΑΙ ΑΦΟΎ ΜΕ ΖΉΛΟ ΈΛΕΓΞΕς ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΈΑ, ΑΠΕΚΌΠΗ Η
ΈΝΔΟΞΗ ΚΕΦΑΛΉ ΣΟΥ, Ιωάννη αξιομνημόνευτε και πανύμνητε. Πρέσβευε στον Χριστό και
Θεό μας, να χαρίσει άφεση των αμαρτιών, σε όσους με πόθο εορτάζουν την αγία σου
μνήμη.
Μετά τον Ν. ψαλμόν, το Στιχηρόν ιδιόμελον. Ήχος β’.
Της μετανοίας ο κήρυξ, Ιωάννη Βαπτιστά, εκτμηθείς σου την κάραν, την γήν ηγίασας’ ότι
τον νόμον του θεού τοις πιστοίς ετράνωσας, και παρανομίαν εξηφάνισας. Ως παρεστηκώς
τω θρόνω, του επουρανίου Βασιλέως Χριστού, αυτόν ικέτευε, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Ιωάννη βαπτιστή, συ ο κήρικας της μετανοίας, αφού αποκεφαλίσθηκες, αγίασες τη γη,
γιατί ανέδειξες σαν το σημαντικότερο για τους πιστούς τον νόμο του Θεού, οπότε
εξαφάνισες με αυτόν τον τρόπο, την παρανομία. Τώρα που στέκεσαι πλάι στο θρόνο του
επουρανίου βασιλέως Θεού, ικέτευσέ Τον να ελεήσει τις ψυχές μας.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. α’.
Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονέ τις θεϊκή, ϊνα και τοις εν Άδη του
Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν. θρηνείτω ουν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα’ ου νόμον
γαρ τον του θεού, ου ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.
Ηένδοξη αποκεφάλιση του προδρόμου ήταν κατα κάποιον τρόπο ένα Θεϊκό σχέδιο, ώστε
να κηρύξει ο θείος προφήτης και στον Αδη τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού στη γη. Ας
θρηνεί η Ηρωδιάς που ζήτησε παράνομο φόνο, γιατί δεν αγάπησε τον νόμο του Θεού, που
εξασφαλίζει την αιώνια ζωή, αλλά κάτι πλαστό και πρόσκαιρο.
Ο Οίκος
Τα γενέσια του Ηρώδου, πάσιν εφάνησαν ανόσια» ότι εν μέσω των τρυφώντων, η Κεφαλή
του νηστεύοντος, παρετέθη ώσπερ έδεσμα. Τη χαρά συνήφθη λύπη, και τω γέλωτι εκράθη
πικρός οδυρμός’ ότι την κάραν του Βαπτιστού, πίνακι φέρουσα, επί πάντων εισήλθεν, ως
είπεν η παίς’ και δια οίστρον, θρήνος επέπεσε πάσι τοις αριστήσασι τότε, συν τω βασιλεί’
ου γαρ έτερψεν εκείνους, ούτε Ηρώδην αυτόν’ φησί γάρ’ ελυπήθησαν λύπην ουκ
αληθινήν, άλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.
Τα γενέθλια του Ηρώδη σε όλους φάνηκαν βέβηλα, γιατί ανάμεσα σε αυτούς, που ζούσαν
με τρυφή, σαν έδεσμα παρατέθηκε η κεφαλή του Προδρόμου, που παντα νήστευε. Με τη
χαρά ενώθηκε η λύπη, και με το γέλιο αναμίχθηκε ο θρήνος ο πικρός,γιατί μπροστά στα
μάτια όλων εισήλθε η κόρη, φέρνοντας σε πινάκιο το κεφάλι του βαπτιστού, και για την
ακολασία έπεσε θρήνος σε όλους τους συνδαιτημόνες τότε μαζί με τον βασιλιά, γιατί δεν
τους ευχαρίστησε τελικά ούτε τους καλεσμένους ούτε το βασιλιά. Κι όμως δεν λυπήθηκαν
λύπη αληθινή, αλλά πλαστή και πρόσκαιρη.
Συναξάριον
Τη Κθ’ του αυτού μηνός «Αυγούστου», μνήμη της αποτομής της τιμίας Κεφα¬λής του
αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Στίχοι.
Τέμνει κεφαλήν χειρ μιαιφόνος ξίφει,
Του χείρα θέντος εις κεφαλήν Κυρίου.
Εικάδι άμφ’ ενάτη Προδρόμου τάμεν αυχένα χαλκός.
Απέκοψε ένα χέρι φονικό την κεφαλή, αυτού που έθεσε το χέρι του στην κεφαλή του
Κυρίου.
Κατά την εικοστή ενάτη του μηνός ο χαλκός έκοψε την κεφαλή του προδρόμου.
Τη αυτή ημέρα, μνήμη της οσίας Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη, της εξ Αιγίνης
καταγομένης.
Ταις τού σού Προδρόμου Χριστέ πρεσβείαις, ελέησον καί σώσον ημάς.
Αμήν.
Εξαποστειλάριον. Των Μαθητών ορώντων.
Τον εν Προφήταις μείζονα γνωρισθέντα, και Αποστόλων πρόκριτον γεγονότα, ύμνοις
εγκωμίων στεφανώσωμεν, τον Πρόδρομον της χάριτος» την κεφαλήν γαρ ετμήθη, δια τον
νόμον Κυρίου.
Αυτόν που αναγνωρίσθηκε σαν μεγαλύτερος ανάμεσα στουςπροφήτες, και ξεχωριστός
ανάμεσα στους αποστόλους, ελάτε να τον στεφανώσουμε με ύμνους εγκωμίων, τον
πρόδρομο της χάριτος, γιατί αποκεφαλίσθηκε για τον νόμο του Κυρίου.
Έτερον. Ό ουρανόν τοις άστροις
ευαγγέλιο του Χριστού, που έφερνε τη Χάρη στον κόσμο, ελάτε οι πιστοί να τον τιμήσουμε
με ύμνους, αφού συγκεντρωθούμε, γιατί προ Χριστού κήρυξε την μετάνοια. Έτσι αφού
φανερά έλεγξε τον Ηρώδη με θάρρος, αποκεφαλίσθηκε. Και τώρα μάλλιστα, ζώντας
ανάμεσα στους αγγέλους, πρεσβεύει στο Χριστό για τη σωτηρία μας.
Μετά την β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Τον εκ μήτρας Προφήτην αναδειχθέντα ημίν, και εκ στείρας φω¬στήρα τη οικουμένη
φαιδρώς, προελθόντα εν ωδαίς ανυμνήσωμεν, του Χριστού τον Βαπτιστήν, και νικηφόρον
αθλητήν, τον Πρόδρομον Ιωάννην’ πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Αυτόν που από τη μήτρα φανερώθηκε σε μας σαν προφήτης, αφού εσκίρτησε μόλις
κατάλαβε τον Χριστό, και σαν αστέρι λαμπρό για την οικουμένη προήλθε από την στείρα
Ελισαβετ, με χαρά ας τον ανυμνήσουμε με ψαλμούς, δηλαδή τον βαπτιστή του Χριστού
και νικηφόρο αθλητή, τον πρόδρομο Ιωάννη, διότι πρεσβεύει στον Κύριο να ελεήσει τις
ψυχές μας.
Μετά δε τον Πολυέλεον, Κάθισμα. Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.
Εκ της στείρας εκλάμψας ψήφω θεού, και δεσμά διαρρήξας γλώσσης πατρός, έδειξας τον
ήλιον, εωσφόρον αυγάζοντα’ και λαοίς εν ερήμω, τον Κτίστην εκήρυξας, τον Αμνόν τον
αίροντα, του κόσμου τα πταίσματα» όθεν και προς ζήλον, βασιλέα ελέγξας, την ένδοξον
κάραν σου, απετμήθης αοίδιμε, Ιωάννη πανεύφημε. Πρέ¬σβευε Χριστώ τω θεώ, των
πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την Αγίαν μνήμην σου.
Αφού με απόφαση του Θεού έλαμψες σαν αστέρι από τη στείρα Ελισάβετ, και έσπασες τα
δεσμά της γλώσσας του πατέρα σου Ζαχαρία, έδειξες τον Ηλιο Χριστό να ανατέλλει σαν
τον Εωσφόρο το πρωί, και στο λαό στην έρημο κήρυξες τον Κτίστη, ως Αμνό που σηκώνει
τις αμαρτίες του κόσμου. ΚΑΙ ΑΦΟΎ ΜΕ ΖΉΛΟ ΈΛΕΓΞΕς ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΈΑ, ΑΠΕΚΌΠΗ Η
ΈΝΔΟΞΗ ΚΕΦΑΛΉ ΣΟΥ, Ιωάννη αξιομνημόνευτε και πανύμνητε. Πρέσβευε στον Χριστό και
Θεό μας, να χαρίσει άφεση των αμαρτιών, σε όσους με πόθο εορτάζουν την αγία σου
μνήμη.
Μετά τον Ν. ψαλμόν, το Στιχηρόν ιδιόμελον. Ήχος β’.
Της μετανοίας ο κήρυξ, Ιωάννη Βαπτιστά, εκτμηθείς σου την κάραν, την γήν ηγίασας’ ότι
τον νόμον του θεού τοις πιστοίς ετράνωσας, και παρανομίαν εξηφάνισας. Ως παρεστηκώς
τω θρόνω, του επουρανίου Βασιλέως Χριστού, αυτόν ικέτευε, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Ιωάννη βαπτιστή, συ ο κήρικας της μετανοίας, αφού αποκεφαλίσθηκες, αγίασες τη γη,
γιατί ανέδειξες σαν το σημαντικότερο για τους πιστούς τον νόμο του Θεού, οπότε
εξαφάνισες με αυτόν τον τρόπο, την παρανομία. Τώρα που στέκεσαι πλάι στο θρόνο του
επουρανίου βασιλέως Θεού, ικέτευσέ Τον να ελεήσει τις ψυχές μας.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. α’.
Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονέ τις θεϊκή, ϊνα και τοις εν Άδη του
Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν. θρηνείτω ουν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα’ ου νόμον
γαρ τον του θεού, ου ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.
Ηένδοξη αποκεφάλιση του προδρόμου ήταν κατα κάποιον τρόπο ένα Θεϊκό σχέδιο, ώστε
να κηρύξει ο θείος προφήτης και στον Αδη τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού στη γη. Ας
θρηνεί η Ηρωδιάς που ζήτησε παράνομο φόνο, γιατί δεν αγάπησε τον νόμο του Θεού, που
εξασφαλίζει την αιώνια ζωή, αλλά κάτι πλαστό και πρόσκαιρο.
Ο Οίκος
Τα γενέσια του Ηρώδου, πάσιν εφάνησαν ανόσια» ότι εν μέσω των τρυφώντων, η Κεφαλή
του νηστεύοντος, παρετέθη ώσπερ έδεσμα. Τη χαρά συνήφθη λύπη, και τω γέλωτι εκράθη
πικρός οδυρμός’ ότι την κάραν του Βαπτιστού, πίνακι φέρουσα, επί πάντων εισήλθεν, ως
είπεν η παίς’ και δια οίστρον, θρήνος επέπεσε πάσι τοις αριστήσασι τότε, συν τω βασιλεί’
ου γαρ έτερψεν εκείνους, ούτε Ηρώδην αυτόν’ φησί γάρ’ ελυπήθησαν λύπην ουκ
αληθινήν, άλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.
Τα γενέθλια του Ηρώδη σε όλους φάνηκαν βέβηλα, γιατί ανάμεσα σε αυτούς, που ζούσαν
με τρυφή, σαν έδεσμα παρατέθηκε η κεφαλή του Προδρόμου, που παντα νήστευε. Με τη
χαρά ενώθηκε η λύπη, και με το γέλιο αναμίχθηκε ο θρήνος ο πικρός,γιατί μπροστά στα
μάτια όλων εισήλθε η κόρη, φέρνοντας σε πινάκιο το κεφάλι του βαπτιστού, και για την
ακολασία έπεσε θρήνος σε όλους τους συνδαιτημόνες τότε μαζί με τον βασιλιά, γιατί δεν
τους ευχαρίστησε τελικά ούτε τους καλεσμένους ούτε το βασιλιά. Κι όμως δεν λυπήθηκαν
λύπη αληθινή, αλλά πλαστή και πρόσκαιρη.
Συναξάριον
Τη Κθ’ του αυτού μηνός «Αυγούστου», μνήμη της αποτομής της τιμίας Κεφα¬λής του
αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Στίχοι.
Τέμνει κεφαλήν χειρ μιαιφόνος ξίφει,
Του χείρα θέντος εις κεφαλήν Κυρίου.
Εικάδι άμφ’ ενάτη Προδρόμου τάμεν αυχένα χαλκός.
Απέκοψε ένα χέρι φονικό την κεφαλή, αυτού που έθεσε το χέρι του στην κεφαλή του
Κυρίου.
Κατά την εικοστή ενάτη του μηνός ο χαλκός έκοψε την κεφαλή του προδρόμου.
Τη αυτή ημέρα, μνήμη της οσίας Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη, της εξ Αιγίνης
καταγομένης.
Ταις τού σού Προδρόμου Χριστέ πρεσβείαις, ελέησον καί σώσον ημάς.
Αμήν.
Εξαποστειλάριον. Των Μαθητών ορώντων.
Τον εν Προφήταις μείζονα γνωρισθέντα, και Αποστόλων πρόκριτον γεγονότα, ύμνοις
εγκωμίων στεφανώσωμεν, τον Πρόδρομον της χάριτος» την κεφαλήν γαρ ετμήθη, δια τον
νόμον Κυρίου.
Αυτόν που αναγνωρίσθηκε σαν μεγαλύτερος ανάμεσα στουςπροφήτες, και ξεχωριστός
ανάμεσα στους αποστόλους, ελάτε να τον στεφανώσουμε με ύμνους εγκωμίων, τον
πρόδρομο της χάριτος, γιατί αποκεφαλίσθηκε για τον νόμο του Κυρίου.
Έτερον. Ό ουρανόν τοις άστροις
Ο ασελγής Ηρώδης, τον της αγνείας φυτουργόν, σε Βαπτιστά του Σωτήρος, καρατομήσας
δολερώς, σου τους ελέγχους της γλώττης, τεμείν ουκ ίσχυσεν όλως.
Ο ΑΙΣΧΡΌς Ηρώδης, εσένα τον λειτουργό της καθαρότητος, τον βαπτιστή του Κυρίου,
αφού αποκεφάλισε με δόλο, δεν απέφυγε τους ελέγχους της γλώσσας σου.
Δόξα των αίνων. Ήχος πλ. β’.
Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται. Ώ όρχημα δόλιον, και πότος μετά δόλου! Ο
Βαπτιστής απετέμνετο, και Ηρώδης εταράττετο. Πρεσβείαις Κύριε, του σου Προδρόμου,
την ειρήνην παράσχου ταις ψυχαίς ημών.
Πάλι τρελλάθηκε η Ηρωδιάδα, πάλι ταράσσεται. Ω δόλια οργή, ω φαγοπότι με δόλο
γεμάτο. Ο βαπτιστής αποκεφαλιζόταν, και ο Ηρώδης ταραγμένος δεν μπορούσε να
ησυχάσει. Με τις πρεσβείες, Κύριε, του προδρόμου Σου, χάρισε στις ψυχές μας την ειρήνη
Σου.
Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.
δολερώς, σου τους ελέγχους της γλώττης, τεμείν ουκ ίσχυσεν όλως.
Ο ΑΙΣΧΡΌς Ηρώδης, εσένα τον λειτουργό της καθαρότητος, τον βαπτιστή του Κυρίου,
αφού αποκεφάλισε με δόλο, δεν απέφυγε τους ελέγχους της γλώσσας σου.
Δόξα των αίνων. Ήχος πλ. β’.
Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται. Ώ όρχημα δόλιον, και πότος μετά δόλου! Ο
Βαπτιστής απετέμνετο, και Ηρώδης εταράττετο. Πρεσβείαις Κύριε, του σου Προδρόμου,
την ειρήνην παράσχου ταις ψυχαίς ημών.
Πάλι τρελλάθηκε η Ηρωδιάδα, πάλι ταράσσεται. Ω δόλια οργή, ω φαγοπότι με δόλο
γεμάτο. Ο βαπτιστής αποκεφαλιζόταν, και ο Ηρώδης ταραγμένος δεν μπορούσε να
ησυχάσει. Με τις πρεσβείες, Κύριε, του προδρόμου Σου, χάρισε στις ψυχές μας την ειρήνη
Σου.
Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.
Εικόνες του Χωριού
